Εκτίμηση και διάγνωση του βραχύ χαλινού γλώσσας και άνω χείλους στο θηλασμό.
Η γλώσσα μας αποτελεί ένα κύριο όργανο του σώματος μας και η λειτουργία της είναι συνδεδεμένη με την σωστή λειτουργία άλλων οργάνων του σώματος μας.
Όταν υπάρχει βραχύς χαλινός της γλώσσας ενός νεογνού που εμποδίζει τη φυσιολογική της κινητικότητα, αυτό φαίνεται να επηρεάζει ακόμη και τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο, επηρεάζοντας ακόμη και τη φυσιολογική νευρολογική ανάπτυξη.
Η μείωση της ροής του οξυγόνου μπορεί να επηρεάσει δυνητικά το κυκλοφορικό και αναπνευστικό σύστημα.
Εάν ο βραχύς χαλινός δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί να επηρεάσει την φυσιολογική γναθοπροσωπική ανάπτυξη του παιδιού.
Η αγκυλογλωσσία τέλος φαίνεται ότι προκαλεί προβλήματα στην ανάπτυξη του λόγου που οδηγεί κάποιες φορές σε αναπτυξιακές διαταραχές του παιδιού.
Ένα από τα βασικά προβλήματα παραμένει η αδυναμία έγκαιρης διάγνωσης από τους ιατρούς.
Δυσκολίες και συμπτώματα που σχετίζονται με την κακή πρόσφυση κατά τη διάρκεια
του θηλασμού μπορεί να είναι:
- δυσκολίες στο αναπνοή (άπνοια)
- ρινική συμφόρηση
- κολικούς
- παλινδρόμηση
- βλάβη των θηλών
- αιμορραγία και πόνο.
Επιπλέον, τα μωρά αυτά συχνά χαρακτηρίζονται με αδυναμία θηλασμού, ενώ οι μητέρες συχνά
εμφανίζουν συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης. Δυστυχώς, αντί να διορθωθεί το πρόβλημα του βραχύ χαλινού, συχνά οι μητέρες καταφεύγουν στη λύση του μπουκαλιού και εγκαταλείπουν τον χρήσιμο μητρικό θηλασμό.
Η αρχική διαγνωστική προσέγγιση του βραχύ χαλινού γλώσσας και άνω χείλους βασίζεται σε μια
απλή κλίμακα απο 1 εως 4, σύμφωνα με την κατάταξη κατά Kotlow, με βάση το σημείο πρόσφυσης του χαλινού στο άνω χείλος και στο έδαφος του στόματος.
Είναι όμως μια πρώτη αξιολόγηση και δεν αποτελεί απόλυτη ένδειξη επέμβασης διότι πρέπει να συνεκτιμηθούν και άλλοι παράγοντες που ωφείλουμε να εξετάσουμε.
Η αρχική αξιολόγηση ιδανικά πρέπει να πραγματοποιηθεί τις πρώτες ημέρες μετά τον τοκετό. Κατά τη διάρκεια αυτής της αρχικής εξέτασης, αν διαπιστωθεί πρόβλημα συνιστάται στη μητέρα να παρακολουθήσει το μωρό κατα τη διάρκεια του θηλασμού και να ενημερώσει τον ειδικό εάν παρατηρήσει συμπτώματα που σχετίζονται με βραχύ χαλινό προκειμένου να επιδιορθωθεί άμεσα και να μην αναγκαστεί να σταματήσει το θηλασμό.
Όσον αφορά στην αντιμετώπιση του προβλήματος, ο ειδικός θα προτείνει την καταληλλότερη μέθοδο διατομής χαλινού. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι όπως ο παραδοσιακός με ψαλίδι ή πιο σύγχρονες μεθόδοι όπως ραδιοσυχνότητες, διαθερμία και laser. Στην ιατρική ισχυεί οτι ο καλύτερος τρόπος είναι αυτός που ξέρει ο γιατρός να κάνει καλύτερα και είναι εκπαιδευμένος για αυτό. Μην προσπαθήσετε να πείσετε τον ιατρό σας να κάνει κάτι για το οποίο δεν είναι εκπαιδευμένος ή δεν έχει την κατάλληλη εμπειρία. Η χρήση της διαθερμίας, των ραδιοσυχνοτήτων και του laser επιβάλλεται σε ειδικούς που έχουν λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση προκειμένου να μην δημιουργηθούν προβλήματα.
Τοπική αναισθησία η μέθη;
Τα ζητούμενα πάντα είναι πρώτον η ασφάλεια του μωρού και δεύτερον η απλούστευση της διαδικασίας προκειμένου μια κατά τα άλλα απλή χειρουργική διαδικασία, να μην αποτελέσει τραυματική εμπειρία για το μωρό.
Γίνεται πολύ συζήτηση με αφορμή τη χρήση πρωτοξειδίου του άζωτου (nitrous oxide) σε φορείς μετάλλαξης του γονιδίου MTHFR δεδομένου ότι συναντάται πολλές φορές σε μωρά με βραχύ χαλινό.
Αυτό δεν σημαίνει οτι το μωρό κινδυνεύει εάν και εφόσον προτιμηθεί η μέθη διότι απλούστατα ΔΕΝ χρησιμοποιειται πρωτοξείδιο του αζώτου (nitrous oxide) σε βρέφη που πρόκειται να υποβληθούν σε εκτομή χαλινού. Ο κατάλληλα εκπαιδευμένος αναισθησιολόγος μπορεί με ήπια καταστολή να εξασφαλίσει τις ιδανικές συνθήκες για την επέμβαση βοηθώντας το χειρουργό περιορίζοντας παράλληλα και την τραυματική εμπειρία για το μωρό.
Παλαιότερα στη διαδικασία της μέθης χρησιμοποιούσαν το πρωτοξείδιο του αζώτου δεδομένου ότι δεν υπήρχαν μελέτες που να αποδυκνείαν την επικινδυνότητα μιας τέτοιας πρακτικής. Παρολαυτά οι περισσότερες επιστημονικές μελέτες που έχουν δημοσιευθεί αφορούν μεγάλης διάρκειας επεμβάσεις ενώ η βιβλιογραφία δεν είναι επαρκής για τη χρήση πρωτοξειδίου σε μικροεπεμβάσεις όπως η διατομή του χαλινού που πρακτικά διαρκεί μόλις λίγα λεπτά.